We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Various Ends of The World

by rudy deceliere

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

      12 CHF  or more

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    cd incl. booklet, short text & pictures.

    Includes unlimited streaming of Various Ends of The World via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 5 days

      12 CHF or more 

     

1.
2.
3.
4.
Katowice 04:59
5.
6.
Radzionków 09:19
7.
8.
9.
10.
11.
Jaworzno 03:37

about

11 sound field recordings from the top of chimneys, in Upper Silesia, from 40 to 200m above the ground. a project developed during a 3 months residency in Bytom - Poland, at CSW Kronika, winter 2012.

making of
vimeo.com/182309751


thanks to:
radek, stach, justina, martyna, nicolas, łukasz, agata, marcin, maciek, maciej b, daniel, adaline, adrien, zofia.


***


various ends of the world
rudy decelière

residency at CSW kronika - bytom, poland
January - March 2012


From early January until the end of March 2012, I would be living in kronika-bytom. I have no specific project to develop in this area, since my residency location was changed a few weeks before I came. Radek (my local accomplice) first takes me out to tour more and less locally famous abandoned sites and factories. It is winter. In these places, it’s quite rare to hear even a drop of water. It is such a cold winter and everything feels frozen. For no particular reason, I begin focusing on all the chimneys rising above the horizon. There are so many. In a direct manner, they say a lot about how industrial this area must have been. Radek tells me that only very few chimneys are left today. The landscape used to be full of these bold lines. But also, I must confess: though they haven’t so much in common, they remind me of the fact that I will from on now live about 40 km from Oświęcim (Auschwitz). Also I realize that chimneys reach much higher altitudes than churches. Industry, our new hopeless religion. Oh, but it is so obvious.

As Radek seems to have a lot of experiences with these places, I ask him if he knows of a chimney we could climb. I’d like to hear how it sounds from up there. How it is when you are standing at the tip of this peak, with nothing hiding you from the sound coming all around. What remains when standing so far? Do we hear voices, animals, cell-phones ringing, only cars, planes, industrial activity, wind? What kind of rhythm do these sounds have, how do they get interwoven? Somehow, I’d like to hear how it sounds from the sky, and if any signs of silence would occur. I’ll begin at the top of a chimney.

A few days after, we make it. We leave in the morning, wearing helmets to look like professionals, and start climbing. It’s just a ladder to climb, but a sixty-meter one. It’s exhausting. I realize I never use my arms and hands in this way. Once motionless, the warm body gets cold quickly. It’s -10 °C. Radek and his friend smoke a cigarette. I take some instant pictures, but it’s too cold for them to develop normally. Most of all, no picture seems to convey this weird sensation of standing high above ground, at the end of a thin stick, with only void around. They finish the cigarette and then leave while I start setting up the recording system. Once they’re down, inside the car, I start recording. I’m fascinated by what I hear through the headphones. Nothing spectacular, only pure and constant noise with some distant signs of human activity. But such an active noise. I get lost in it, and I can imagine or hear anything through this chaos.

After this first experience, climbing chimneys for recording became a permanent goal. We spent days looking for those vertical lines in the landscape. First I thought that we would manage finding partners such as companies that would let us climb theirs, so Radek contacted many of them, wrote or called and called again. If we had any answers at all they were negative. Actually only one company (Tauron) was enthusiastic about the project, and agreed to let us reach the top of their highest chimney in the region; ”300 meters high” they told us proudly. After checking later, it was only 200. That was crazy anyway. This one had an elevator inside. No need to climb for a half an hour, it took us 5 minutes to the top. Once again, the recording was great. But after 20 minutes, it wasn’t only the strong and cold wind that brought me to stop: I started feeling and even tasting that breathing this weird white smoke coming out of the two huge pipes was not a very good idea. It was probably for very specific reasons that women and men planned such constructions for exhausting smoke far away from the ground where people live. Anyway, this experience left me full of hope concerning collaborations with companies.

It turned out that this situation was an exception in the region and we found no other chimney with an elevator. Also, not a single company would take the risk to let us climb any ladder, as we were no professionals. Some told us that we just needed a working at heights certificate, which could easily be obtained through medical tests. So we did it, and discovered on the way that heights start at 3 meters. Anyway it didn’t help. Definitely no one would take the risk. Simultaneously, we started actively researching. I was pointing to places which looked interesting on satellite views, and then we drove there to check. Interesting meant abandoned places without permanent security, and a quite high chimney with metal stairs that wouldn’t have already been stolen by scrap pickers. So we bought ropes and climbing material, met at 4 o’clock in the morning or late at night to be discreet, and went climbing these edifices. Some locations had security, but we softly began to feel comfortable with the idea of bypassing guards, climbing walls or outsmarting presence detectors. Even abandoned, some chimneys were highly secured fortresses, as they are really interesting to telecommunication companies that do not want to build a tower to hang their emitters. Actually, our penultimate expedition ended up in a police car, but with no serious outcome. It is probably a good thing this experience didn’t last much longer than one and a half month, as we were more and more fearless.

On this cd you can hear some uncut excerpts from each of the 11 recordings I did at the top of these chimneys. The sessions lasted between 10 to 46 minutes, depending on my ability to stand motionless at sometimes quite low temperatures (-10 °C to 10 °C), in permanent (more and less) windy situations because the height (45 to 200 meters) means absolutely no obstacle around.

I thank Radek who accompanied me, and most of all, who kept as motionless as me during the recordings, without knowing when it was going to end.



/ / / / / / / / / /


Od stycznia do końca marca będę mieszkał w Kronice w Bytomiu. Nie mam żadnego konkretnego projektu do zrealizowania w tej okolicy, ponieważ kilka tygodni wcześniej zmieniło sie miejsce mojej rezydencji.
Na początku Radek (mój lokalny przewodnik) zabiera mnie na wycieczkę do bardziej lub mniej znanych, opuszczonych lokalnych miejsc i fabryk. Jest zima. W tych miejscach rzadkością jest usłyszeć choćby
kroplę wody. Jest mroźna zima i wszystko wydaje się być zamarznięte. Bez żadnego konkretnego powodu zaczynam skupiać swoja uwagę na kominach wznoszących się ponad horyzontem. Jest ich tak wiele.
W sposób bezpośredni wiele mówią o tym jak przemysłowa musiała być kiedyś ta okolica. Radek mówi, że niewiele z kominów pozostało do dziś. Kiedyś ten krajobraz był pełen pogrubionych linii. Ale także, muszę wyznać, chociaż nie mają wiele wspólnego, przypominają mi o fakcie, że teraz będę mieszkał 40 km od Oświęcimia (Auschwitz). Uświadamiam sobie także, że kominy sięgają znacznie wyżej niż kościoły. Przemysł, nasza nowa, nieszczęsna religia. No cóż, ale to przecież takie oczywiste.
Ponieważ Radek wydaje się mieć doświadczenie związane z tymi miejscami, pytam go czy wie o jakimś kominie, na który możemy się wspiąć. Chciałbym usłyszeć jak brzmi z góry. Jak to jest kiedy stoisz na jego szczycie, kiedy nic nie chroni przed dźwiękiem dochodzącym zewsząd. Co pozostaje stojąc tak daleko? Czy słychać glosy, zwierzęta, dzwoniące telefony komórkowe, czy tylko samochody, samoloty, przemysłowy gwar, wiatr? Jaki rytm mają te dźwięki, w jaki sposób się przeplątają. W jakiś sposób chciałbym usłyszeć jak to brzmi z nieba, i czy byłyby jakieś ślady ciszy. Zacznę na szczycie komina.
Kilka dni później udaje nam się. Wyruszamy rano, ubrani w kaski jak zawodowcy i zaczynamy wspinaczkę. Przed nami tylko drabina do pokonania, ale za to o wysokości sześćdziesięciu metrów. Jestem wyczerpany. Zdaję sobie sprawę, że nigdy nie używałem swoich ramion i rąk w ten sposób. W bezruchu, ciepłe ciało szybko się wychładza. Jest -10 °C. Radek i jego kolega palą papierosa. Robię kilka polaroidowych zdjęć, ale jest za zimno żeby mogły się normalnie wywołać. I co najważniejsze, żadne zdjęcie nie wydaje się oddawać tego dziwnego uczucia, kiedy stoisz wysoko nad ziemią, na końcu cienkiej tyczki z pustką wokół. Oni kończą papierosa i schodzą, a ja zaczynam przygotowywać sprzęt do nagrywania. Kiedy już są na dole, zaczynam nagrywać. Jestem zafascynowany tym, co słyszę w słuchawkach. Nic nadzwyczajnego oprócz czystego i niezmiennego gwaru ze śladami ludzkich odgłosów w oddali. Jest to jednak gwar pełen aktywności. Gubię się w nim i potrafię usłyszeć, wyobrazić sobie wszystko w tym chaosie.
Po pierwszym doświadczeniu, wspinanie na kominy i nagrywanie stało się naszym stałym celem. Spędzaliśmy całe dnie w poszukiwaniu pionowych linii w panoramie miasta. Na początku myślałem, że uda nam się znaleźć partnerów, np. firmy, które pozwoliłyby wspiąć się nam na ich kominy, wiec Radek kontaktował się z wieloma z nich, pisał do nich, dzwonił i dzwonił ponownie. Jeśli otrzymywaliśmy jakiekolwiek odpowiedzi, były one negatywne. Tak naprawdę tylko jedna firma (Tauron) przyjęła nasz
projekt z entuzjazmem i pozwoliła nam wspiąć się na ich najwyższy w tym rejonie komin; „wysokina 300 metrów” powiedzieli nam z duma. Po późniejszym sprawdzeniu, okazało się, że ma on jednak tylko 200 metrów. Co i tak było wariackie. Ten komin miał w środku windę. Nie było potrzeby wspinania się przez
pół godziny, dotarcie na szczyt zajęło nam 5 minut. Nagranie było jak poprzednio świetne. Ale po 20 minutach przestałem, i było to nie tylko przez silny i zimny wiatr, ale też przez to że poczułem, również
w ustach, że wdychanie tego dziwnego dymu wydobywającego sie z dwóch ogromnych rur, nie było najlepszym pomysłem. Nie bez powodu mężczyźni i kobiety zaprojektowali dymiące kominy z dala od miejsc zamieszkanych przez ludzi.
W każdym bądź razie, to doświadczenie dodało mi dużo nadziei odnośnie współpracy z firmami. Okazało się, że ten przypadek z kominem z windą był wyjątkiem w okolicy, bo juz nie natknęliśmy sie na żaden podobny. Co więcej żadna inna firma nie chciała podjąć ryzyka i pozwolić nam wspinać się na jakąkolwiek drabinę, bo nie byliśmy fachowcami. Niektóre firmy poinstruowały nas, że musimy przejść badania wysokościowe, które można łatwo otrzymać przechodząc badania lekarskie. Zatem zrobiliśmy to i przy okazji dowiedzieliśmy się, że prawdziwa wysokość zaczyna się już od 3 metrów. Co zresztą nie pomogło. Stanowczo nikt nie chciał podjąć ryzyka. Jednocześnie zaczęliśmy intensywne poszukiwania. Ja wskazywałem miejsca, które wyglądały ciekawie na satelitarnych widokach, później jechaliśmy je sprawdzać. Interesowały nas miejsca opuszczone, bez stałej ochrony, a także kominy z metalowymi stopniami, które nie były jeszcze rozebrane przez zbieraczy złomu. Wiec zakupiliśmy linie i sprzęt wspinaczkowy, chcąc zachować dyskrecje, spotykania organizowaliśmy o 4 nad ranem albo późno w nocy, i zaczynaliśmy zdobywanie tych potężnych konstrukcji. Niektóre z nich miały zapewniona ochronę , ale powoli zaczęliśmy czuć się swobodnie przemykając się przez strażników, wspinając się na mury i przechytrzając czujniki ruchu. Mimo ze opuszczone, niektóre kominy były nadal skrupulatnie strzeżonymi fortecami ze względu na ważne znaczenie jakie maja dla firm komunikacyjnych, które nie chcą budować własnych wież w celu umieszczenia tam swoich nadajników. Właściwie nasza przedostatnia wyprawa skończyła się w wozie policyjnym, ale bez poważnych skutków. I cale szczęście, że nasza przygoda nie trwała dłużej niż półtora miesiąca, bo stawaliśmy się zbyt śmiali.
Na tej płycie można usłyszeć kilka fragmentów w pełnej, nieskróconej wersji z każdego z jedenastu nagrań zrobionych przeze mnie na szczycie kominów. Sesje trwały od 10 do 46 minut, zależnie od tego jak długo byłem w stanie pozostać w bezruchu, czasami w dosyć niskich temperaturach (od -10 °C do 10 °C), w stale (mniej lub więcej) wietrznych warunkach, ponieważ wysokość (od 45 do 200 metrów) oznacza kompletną nieobecność barier wokół.
Dziękuję Radkowi za dotrzymywanie mi towarzystwa i przede wszystkim za to, że zdołał pozostać w bezruchu podczas nagrań nie wiedząc kiedy one się zakończą.

credits

released June 12, 2017

license

all rights reserved

tags

about

rudy deceliere Switzerland

contact / help

Contact rudy deceliere

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like rudy deceliere, you may also like: